စီးဆင်းနေသော ရေသိပ်သည်းဆမြင့်သော ငါးပုစွန်ကို ဘာကြောင့် ရွေးချယ်တာလဲ။

စီးဆင်းနေသောရေနှင့် ရေကန်များပါရှိသော ငါးပုစွန်သားဖောက်စနစ်တွင် အားသာချက်ငါးခုရှိသည်။

1. အထွက်နှုန်းမြင့်မားပြီး ငါးမွေးမြူရေးသိပ်သည်းဆသည် တစ်စတုရန်းမီတာလျှင် 25 ကီလိုဂရမ်မှ 35 ကီလိုဂရမ်ကြားရှိပြီး ရေကန်မွေးမြူခြင်းထက် 3-5 ဆပိုမိုမြင့်မားသည်။

2. ကုန်ကျစရိတ် သက်သာခြင်း၊ မွေးမြူရေး လည်ပတ်မှုတစ်ခုသည် အစာစားစရိတ်၏ 20% ကို သက်သာစေနိုင်ပြီး ကန်တည်ဆောက်မှုကုန်ကျစရိတ်၏ 10% ကို လျှော့ချနိုင်ပြီး ငါးချေးသန့်စင်ခြင်း၊ ရေစုပ်ခြင်း၊ ရေသွင်းခြင်း၊ ရေသွင်းခြင်းနှင့် ရေကန်အတွင်း ထုံးပိုးသတ်ခြင်းစသည့် ကုန်ကျစရိတ်များကို နှစ်စဉ် သက်သာစေပါသည်။

3. ရှည်လျားသောဝန်ဆောင်မှုဘဝ, 8 မှ 10 နှစ်;

4. မြေယာအရင်းအမြစ်များ သိမ်းဆည်းပါ။

5. ငါးနှင့် ပုစွန်ရောဂါများ ပြန့်ပွားမှုကို ထိရောက်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး ငါးတစ်ကောင် ဖျားနာပြီး ကန်တစ်ခုလုံး သေဆုံးသည့် ဘေးအန္တရာယ်များ ဖြစ်ပွားခြင်းမှ ရှောင်ရှားနိုင်သည်။

ဤငါးသားဖောက်စနစ်တွင် ဓာတ်ငွေ့ပေးစနစ်၊ ရေပေးဝေစနစ်၊ ဓာတ်အားပေးစနစ်၊ ငါးပုစွန်ငါးကန်နှင့် မိလ္လာစနစ်တို့ ပါဝင်သည်။

စနစ်၏ ရေပေးဝေမှု လုပ်ငန်းစဉ်မှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်- ရေတွင်းတူးပန့်သည် ရေတွင်းမှ ရေများကို ပင်မရေပေးဝေရေးပိုက်လိုင်းသို့ စုပ်ထုတ်ကာ ငါးကန်အတွင်းသို့ စွန့်ထုတ်ရန်အတွက် ပိုက်လိုင်းမှ ရေများကို ဖြန့်ဝေပေးသည်။

ငါးမွေးမြူရေးကန်တွင် အဓိကအားဖြင့် သွပ်ရည်စိမ်စာရွက်၊ PVC ပတ္တူ၊ ငါးအိမ်သာ၊ ရေတွန်းစက်၊ ငါးကန်အောက်ခြေရှိ မိုက်ခရိုနာနိုလေထုတ်ပိုက်၊ အောက်ဆီဂျင်တိုးမြှင့်ပန်းကန်ပြားနှင့် အခြားအဓိက အစိတ်အပိုင်းများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ ရေတွန်းစက် A သည် အောက်ဆီဂျင်တိုးပွားမှုကို ကူညီပေးနိုင်ပြီး B ၏အိတ်ဇောပေါက်သည် ငါးကန်နံရံနှင့် 45 ဒီဂရီထောင့်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဓာတ်ငွေ့များ ပေးဆောင်သောအခါတွင် ငါးကန်အတွင်းရှိ ရေများကို နာရီလက်တံအတိုင်း လှည့်ပတ်၍ လှိုင်းထန်စွာ စီးဆင်းစေနိုင်သည်။ ပထမဦးစွာ စီးဆင်းနေသောရေသည် ငါးနှင့်ပုစွန်များ ကြီးထွားမှုကို အထောက်အကူဖြစ်စေပြီး ဒုတိယအနေဖြင့် လှိုင်းထန်သောစီးဆင်းမှုသည် ငါးကန်အောက်ခြေရှိ ငါးအိမ်သာတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ အာရုံစူးစိုက်နိုင်ပြီး မိလ္လာအညစ်အကြေးများကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်။

စနစ်၏ ဓာတ်ငွေ့ပေးဝေမှု လုပ်ငန်းစဉ်မှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်- Roots blower သည် ပင်မဓာတ်ငွေ့ ထောက်ပံ့ရေးပိုက်လိုင်းသို့ ဖိသိပ်ထားသောလေ 29.4 ကီလိုပါစကယ်များကို သွင်းပေးကာ ငါးကန်တစ်ခုစီ၏ ဓာတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ အောက်ခြေရှိ မိုက်ခရိုနာနိုလေထုတ်ပိုက်သို့ ဖြန့်ဝေသည်။ ငါးကန်၊ အောက်ဆီဂျင်ပေးသည့်ပန်းကန်ပြားနှင့် ဓာတ်ငွေ့ဖြန့်ဖြူးသည့်အဆို့ရှင်မှတစ်ဆင့် ကန်နံရံရှိ ရေတွန်းစက်သည် ငါးပုစွန်ကန်အတွင်း အောက်ဆီဂျင်ရရှိစေရေး သေချာစေပါသည်။

မိလ္လာစနစ်တွင် ငါးအိမ်သာများ၊ ရေနုတ်မြောင်းများ (110 မီလီမီတာ သို့မဟုတ် 160 မီလီမီတာ)၊ ပင်မရေနုတ်မြောင်း 300-500 မီလီမီတာ၊ နှင့် ငါးပုစွန်ကန်အောက်ခြေရှိ ပိုချောသော ပုံတူပုံသဏ္ဍာန်တို့ ပါဝင်သည်။

ညစ်ညမ်းမှုများအား ထုတ်လွှတ်သည့်စနစ်အတွက် နည်းလမ်းသုံးသွယ်ရှိပါသည်။ ပထမမှာ ငါးပုစွန်ကန်၏ ရေပမာဏနှင့် အဝင်နှင့်အထွက်တို့ကြား ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းသိမ်းထားရန် ပိုက်၏ အမြင့်ကို ထိန်းချုပ်ရန်၊ ဒုတိယနည်းလမ်းမှာ တစ်နေ့လျှင် ၂-၃ ကြိမ် ပုံမှန်အချိန်အတွင်း စွန့်ပစ်ရန်ဖြစ်သည်။ လျှံပိုက်၏အပေါ်ပိုင်းရှိ riser ၏ပထမအပိုင်းကို ဆွဲထုတ်ပြီး မွေးမြူရေးကန်၏အောက်ခြေရှိ ကျန်ရှိသောငါးများနှင့် မစင်အားလုံးကို siphon လုပ်ဆောင်ချက်အောက်တွင် စွန့်ပစ်သည်။ တတိယနည်းလမ်းမှာ မွေးမြူရေးကန်အတွင်းရှိ ရေအားလုံးကို ညှစ်ထုတ်ရန်လိုအပ်သည့်အခါ အောက်ခြေရှိ ရေနုတ်မြောင်းကို ဖွင့်ရန်ဖြစ်သည်။

ပါဝါပေးဝေမှုစနစ်တွင် ပုံမှန်ဈေးပါဝါထောက်ပံ့ရေးလိုင်းများ ပါဝင်သည်။ အထူးအခြေအနေများကြောင့် ဓာတ်အားပြတ်တောက်ပါက hypoxia ကြောင့် ငါးနှင့်ပုစွန်သေဆုံးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ဒီဇယ်မီးစက်တစ်လုံး လိုအပ်ပါသည်။

စီးဆင်းနေသောရေနှင့်အတူ သိပ်သည်းဆမြင့်သော ငါးပုစွန်မွေးမြူရေးစနစ်သည် ၎င်း၏ထူးခြားသောအားသာချက်များကြောင့် အနာဂတ်တွင် ငါးပုစွန်မွေးမြူရေး၏ အဓိကမဏ္ဍိုင်ဖြစ်လာမည်မှာ သေချာပါသည်။